Λογοτεχνία – Δημιουργική Γραφή

eikonq

Το μάθημα της λογοτεχνίας μπορεί να γίνει πιο ευχάριστο και δημιουργικό αν το προσεγγίσει κανείς από μια διαφορετική οπτική η οποία εμπλέκει τους μαθητές σε μια διαδικασία παραγωγής δικών τους κειμένων.

Δουλεύοντας κάτω από το πρίσμα μιας τέτοιας πρακτικής και αναθέτοντας στα παιδιά του Β1 να δημιουργήσουν τα δικά τους κείμενα, παραθέτω παρακάτω κάποια απ’αυτά.

Πιο συγκεκριμένα, οι μαθητές κλήθηκαν να ξαναγράψουν κείμενα εμπνεόμενοι από ήδη υπάρχον υλικό, από λέξεις που τους δόθηκαν και έφτιαξαν ακροστιχίδες.

Πάρτε μια γεύση…

Έμπνευση από το ποίημα Πίνοντας ήλιο Κορινθιακό


Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Δρασκελίζοντας τεράστια κύματα

με συντροφιά τα πράσινα πουλιά

και αφού χορτάσω με ήλιο τη ματιά

θα αφήσω σιγά – σιγά τα όνειρά μου

να βρούνε τη ζωντανή στεριά εκεί,

για να αισθανθώ της φύσης το άγγιγμα το καλοκαιρινό.-

ΕΛΛΗ   ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ

ΟΝΕΙΡΑ

Τα όνειρά μου

σημαδεύοντας αμπέλια, θάλασσες,

αλλά και τη ζωντανή στεριά

ξαναγίνονται ομορφότερα

στα μέτρα της καρδιάς

ΓΑΤΣΗ ΔΗΜΗΤΡΑ

 

Η  ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Ένα βιβλίο διαβάζοντας

και το αεράκι απολαμβάνοντας

ανοίγοντας τα μάτια μου

βλέπω τη θάλασσα πλατιά ν’ ανοίγεται μπροστά μου

Του καλοκαιριού το νερό πίνω

τον ήλιο αποστηθίζω

Ο πόθος να χαίρεται

Και ο κόσμος όμορφος να ξαναγίνεται.

ΚΑΛΙΑ ΣΙΜΠΟΡΑ

κατάλογος

Έμπνευση από συγκεκριμένες λέξεις : θάλασσα, καρδιά, πνοή, όνειρα, ζωή, αλήθεια, βάρκα

Η ΑΕΡΙΝΗ ΦΛΟΓΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Νόημα. Άραγε έχει νόημα
να υπάρχει νόημα. Όχι.
Θάλασσα ο κόσμος μου.
Δάσος το μυαλό μου..
Ανέπαφη καταιγίδα είναι
οι σκέψεις μου.

Πόνος σημαδεύει την
καρδιά μου. Μάτια. Μάτια
γεμάτα συναισθήματα
που δεν ξέρουν που
ν΄ ανοιχτούν

Κανείς δεν γνωρίζει
τον κόσμο που το
μίσος πλημμυρίζει.
Εγώ. Μόνο εγώ, που κανένας δεν με αντικρίζει

Θέληση αδιαπέραστη
με κυβερνάει. Αόρατη
και σιωπηλή σαν τον
άνεμο. Δυνατή και
ζεστή σαν τα που-
λιά του ήλιου.

Ανάμεσα στους καλο-

καιρινούς ουρανούς τα-

ξιδεύω που κανείς

δεν βλέπει. Αόρατος

είναι ο φλεγόμενος

καταρράκτης μέσα τους.

Όπως εγώ.

Άνθρωποι  χαμογελούν

όταν είμαι κοντά. Σαν

χάδι του ανέμου ταξι-

δεύω ανάμεσα τους.

Μια αγκαλιά που κανείς

δεν βλέπει αλλά νιώθει.

Δεν θα με δεις ποτέ.
Όμως με νιώθεις. Αν
μόνο ποτέ περπατήσεις
στις φυλλωσιές των
ονείρων σου θα με
δεις. Θα δεις τη
λαμπερή φλόγα
που πάντα ήταν μαζί
σου. Πάντα αναρωτιόμουν.

Γιατί. Γιατί να μπορώ

μόνο εγώ σαν ανοιχτό

βιβλίο το μυαλό τους

να διαβάσω. Γιατί  με

μια λέξη τη καρδιά

τους γαληνεύω. Γιατί

να είμαι η μόνη που

μπορώ να τους αντέξω.

Να τους προστατέψω.

ΓΩΓΩ ΒΡΟΧΑΡΗ

  Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ποια λοιπόν είναι η αλήθεια της ζωής;

Μια βάρκα σε μια θάλασσα αγριεμένη;

Μια καρδιά στα δύο χωρισμένη;

Μια ψυχή στα τάρταρα ριγμένη;

Ή μήπως τελικά είναι τα όνειρα που κάνουν τα παιδιά;

 

Ξαφνικά φύσηξε μια πνοή.

Μήπως είναι η απάντηση αυτή;

Εσύ αποφασίζεις!

Μια βάρκα στην καρδιά ή μια ψυχή με όνειρα;

Βασιλείου Αντριάνα

 

 Μαζί σου

Αν μοιραστούμε αυτή τη θάλασσα μαζί

Ο χτύπος της καρδιάς θα είναι δυνατός

και τα όνειρα μεγάλα.

Κι αν περπατήσω δίπλα σου με θάρρος στη ζωή

η αλήθεια θα φανεί

η πνοή θα αφήσει το ίχνος της και η βάρκα θα κυλήσει

όπως κι ο χρόνος που περνούσαμε μαζί.

Γάτση Δήμητρα

 

Σταγόνες καρδιάς και ψυχής

Κάθε γέλιο σου η ζωή μου

Κάθε δάκρυ σου η ψυχή μου

Κάθε ανάσα σου η πνοή μου

Κάθε βλέμμα σου τα όνειρά μου

Που στη θάλασσα αγναντεύουν

μου μιλούν, με κοροιδεύουν.

 

Την αλήθεια ψάχνω μες στα βάθη της καρδιάς μου

Να σε βρω για να σου πω

Είσαι βάρκα που βουλιάζει,

Είσαι κύμα που μοιράζει

Όμορφη ψυχή και δύναμη ψυχρή.

 

Ό,τι και να σου συμβεί

Θα’ σαι πάντα στην καρδιά μου

Τ’όνειρο κι η ακρογιαλιά μου

Γαλανού Ματίνα

image
Aκροστοιχίδες

Θερμοπύλες Καβάφης

Θυσιάστηκαν

Εκείνοι

Ρωμαλέα

Μαχόμενοι

Ομαδικά

Πατριωτικά

Υπεύθυνα

Λαμβάνοντας

Ελπίδα

Σωτηρίας                                                     

      Δάνη Ασπασία

Θάρρος

Ελπίδα

Ρώμη

Μάχη

Ομοψυχία

Πατρίδα

Υπομονή

Λεωνίδας

Ελευθερία

Σωτηρία

          Καπετάνιου Έλλη

H υπεύθυνη καθηγήτρια Μαρία Αναγνωστάκη

Top