Να έχετε τις κεραίες σας ανοιχτές!

 photo-eleni2w

Η περσινή θετικότατη εμπειρία από την παρακολούθηση της θεατρικής παράστασης «Ελένη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου από το θεατρικό σχήμα «Μικρός Βορράς» οδήγησε τη φιλόλογό μας να επιλέξει φέτος στην αρχή της σχολικής χρονιάς να παρακολουθήσουμε κι εμείς την παράσταση, προκειμένου να κινητοποιηθούμε στο μάθημα. Οι νέοι σε ηλικία ηθοποιοί , μόλις τέσσερις τον αριθμό, γεμίσαν το σκηνικό με τη φρεσκάδα, το ταλέντο, το κέφι τους, με καθαρό κι εύληπτο λόγο, αυθόρμητη αλλά συντονισμένη κίνηση, χωρίς ίχνος επιτήδευσης. Ήταν πραγματική απόλαυση.
Και ο μύθος όμως είναι εξαιρετικά διαχρονικός και επίκαιρος , δεδομένων των πολλών νέων προσώπων που παίρνει ο πόλεμος στην εποχή μας. Εξάλλου η αντίθεση «είναι-φαίνεσθαι»που διατρέχει ολόκληρο το έργο διδάσκει, υποψιάζει και αφυπνίζει  σχετικά με τις φαινομενικές και πραγματικές αιτίες των πολέμων που διεξάγονται καθημερινά μέσα μας και γύρω μας. Η σκηνοθεσία ήταν ευρηματικότατη, πρωτότυπη και ανέδειξε το μύθο, φέρνοντάς τον κοντά στη γλώσσα μας, ώστε να τον κατανοήσουμε και να τον βιώσουμε.
Φυσικά δε χάσαμε την ευκαιρία μετά το τέλος της παράστασης να πάρουμε συνέντευξη από τους χαρισματικούς και τόσο επικοινωνιακούς ηθοποιούς .

Τι σας οδήγησε να επιλέξετε το επάγγελμα του ηθοποιού;
Εμένα με μάγεψε ότι μπορείς εσύ, ο ένας άνθρωπος να γνωρίσεις πολλούς άλλους ανθρώπους και να τους γνωρίσεις τόσο καλά ώστε να μπορείς να τους αναβαθμίσεις, αυτό δηλαδή που γίνεται και με τους ρόλους. Μπορεί μέσα από το ρόλο μου να βγει και ένας άλλος ρόλος και γιατί μέχρι να δημιουργήσεις ένα ρόλο περνάς απο πολλά στάδια. Έχει και πολύ διάβασμα όλη αυτή η επξεργασία. Mέχρι να φτάσεις να χτίσεις κάτι άλλο μπαίνεις σε μια διαδικασία του να παίξεις, να δημιουργήσεις έναν άνθρωπο από την αρχή.

Υπήρξαν άνθρωποι που σας ενέπνευσαν ή σας παρότρυναν να συνεχίσετε;
Βέβαια, κάθε καλή κουβέντα που ακούς από κάποιον για τη δουλειά σου, για αυτό που κάνεις είναι από μόνο του κάτι πολύ ενθαρρυντικό, οπότε είναι σαν να σου λέει προχώρα παρακάτω.Οι καθηγητές μας στη σχολή είναι ίσως αυτοί που βοήθησαν περισσότερο σε αυτό, γιατί εντάξει περνάς και δύσκολες στιγμές μέσα στη σχολή, απογοητεύεσαι, νιώθεις ότι δεν μπορείς να τα  καταφέρεις, αλλά αν υπάχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε σένα και ακούς και μια καλή κουβέντα ή βρίσκεις έναν τρόπο να ξεχάσεις αυτό σου το πρόβλημα είναι κάτι πολύ όμορφο. Επίσης η οικογένεια σου παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Άμα δε σε ενθαρρύνει η οικογένεια σου δεν πας πουθενά.

Ποια εφόδια είναι απαραίτητα για κάποιον που θέλει να ακολουθήσει το δρόμο της υποκριτικής;
Σίγουρα άνθρωποι ή παιδιά που έχουν ευκολίες, όπως το να έχουν μια καλή κίνηση, μια καλή φωνή ή ασχολούνται λίγο με το να καλλιεργήσουν αυτά τα εφόδια βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση,  αλλά αυτό που ουσιαστικά μετράει είναι η θέληση και η επιμονή. Άμα έχεις αυτά τα δυο πιστεύω ότι μπορείς να καλλιεργήσεις όλα τα υπόλοιπα.

Τι σας δίδαξε το θέατρο στην προσωπική σας ζωή;
Μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου μέσα από την υποκριτική. Κάποιοι ρόλοι είτε πιο δύσκολοι είτε πιο εύκολοι είτε πιο ευχάριστοι είτε πιο δυσάρεστοι σου διδάσκουν να βλέπεις τον ευαυτό σου.Το να φτιάξεις κάτι προϋποθέτει το να καταθέσεις κάτι δικό σου, ψάχνεις πρώτα ποιος είσαι εσύ, ώστε να φτιάξεις κάτι καινούργιο.

Τι θα θυσιάζατε για την επιτυχία στο επάγγελμα σας;
Είναι ένα επάγγελμα που απαιτεί πολύ χρόνο, πολλή αφοσίωση και πολλή ενέργεια και σωματική και πνευματική. Θυσιάζεις την ηρεμία σου, την ξεκούραση σου, το χρόνο τον ελεύθερο που έχεις, καταπονείς τον οργανισμό σου, αλλά άμα το αγαπάς τα κάνεις όλα αυτά, τα θυσιάζεις όλα.

Είχατε από μικρή το όνειρο να γίνετε ηθοποιός;
Εγώ έπαιξα την πρώτη μου παράσταση όταν ήμουν στα 8 και με το που έκανα αυτό είπα ότι αυτό θέλω να ακολουθήσω και τίποτα άλλο. Βέβαια μετά έκανα και κάτι άλλο αλλά είναι αυτό που λένε οι γονείς σου.  Κάποια στιγμή πάρε ένα πτυχίο και μετά κάνε οτι θες.  Από εκείνη τη στιγμή βρήκα τρόπο να τα συνδυάσω, αλλλά ήξερα από την πρώτη παράσταση που έπαιξα οτι είμαι εδώ και πουθενά αλλού.

Αν αρχίζατε ξανά σήμερα υπάρχει τίποτα που θα θέλατε να αλλάξετε;
Αυτό που θα άλλαζα, βασικά δεν θα άλλαζα αλλά θα ξεκινούσα τα πράγματα λίγο πιο νωρίς.Σίγουρα όσο πιο νωρίς ξεκινάς να αφοσιώνεσαι σε κάτι τόσο καλύτερη εξέλιξη ενδεχομένως θα έχει. Αλλά αν μπορούσα να εκμεταλλευτώ κάποια χρόνια νωρίτερα, ώστε να ξεκινήσω και να μπω σε αυτή την κατάσταση θα το έκανα.

Αν κάποιος θέλει να γίνει ηθοποιός τι θα του προτείνατε;
Εγω θα πρότεινα ,αν δεν έχετε ήδη, να φτιάξετε ένα εργαστήριο εδώ στο σχολείο σας.Δοκιμάστε το.Ξεκινήστε.Δεν είναι ανάγκη για μένα να φτάσετε στο τέλος, να ανεβάσετε μια θεατρική παράσταση.Είναι ανάγκη να παίζετε.Παίξτε με τους συμμαθητές σας, φτιάξτε οτι μπορείτε, από γκρουπάκια εργασίας μέχρι ομάδα αυτοσχεδιασμού. Μετά από εκεί και πέρα υπάρχουν τρόποι να το κάνεις πιο επαγγελματικά, υπάρχουν εργαστήρια για εφήβους . Αλλά ουσιαστικά θα σας πω διαβάστε, αν θέλετε να γίνετε ηθοποιοί σε όλη σας τη ζωή.Δείτε θέατρο, ακούστε μουσική, δείτε ταινίες, μπορείτε δηλαδή να καλλιεργηθείτε και μόνοι σας στο σπίτι αλλά πρέπει να έχετε τις κεραίες σας ανοιχτές, να βλέπετε παντού τριγύρω. Στο θέατρο είναι αυτό το μαγικό που οτιδήποτε μπορεί να σε εμπνεύσει, μπορεί να δεις μια ταινία, μπορεί να μυρίσεις μια μυρωδιά, μπορεί να διαβάσεις ένα ποίημα από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο, να σου δώσει ώθηση να δημιουργήσεις, να αυτοσχεδιάσεις με το σώμα σου, δεν είναι απαραίτητο δηλαδή να υπάρχει θεατρικό κείμενο και κάποιος να το σκηνοθετεί. Δοκιμάζουμε. Έτσι φτιάξαμε εμείς αυτή την παράσταση, με αυτοσχεδιασμούς.

Ποιος είναι ο τρόπος να αντιμετωπίζουμε την  πραγματικότητα;
Θα σου πω κάτι, επειδή πέρυσι έτυχε να παίζουμε αυτό το έργο και ακόμα ένα που ήταν δραματικό, όταν το συζητούσαμε με τους ανθρώπους γύρω μου μου έλεγαν ότι εμείς θα έρθουμε να δούμε την κωμωδία και όχι το δραματικό, ακριβώς γιατί ο κόσμος τώρα είναι πλέον τόσο καταπονημένος από όλα αυτά που κάνει, ώστε η μόνη διέξοδος και λόγος να έρθουν στο θέατρο ειναι για να δουν την κωμωδια.Αυτό δεν είναι ωραίο αλλά έτσι επιλέγει ο κόσμος να κάνει. Νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο όσο και το να παίξεις ένα δραματικό ρόλο. Υπάρχει η εντύπωση οτι είναι εύκολο αλλά δεν είναι.

Το λέτε αυτό γιατί είναι δύσκολο να κάνεις τους άλλους να γελάσουν  σε σύγκριση με το να κλάψουν, ειδικά αν οι καιροί είναι δύσκολοι;
Είναι δύσκολο να κάνεις τον άλλον να γελάσει και να είσαι ειλικρινής με αυτό που κάνεις, το να έχεις αληθινό, πηγαίο, φρέσκο χιούμορ είναι κάτι δύσκολο.
Ευχαριστούμε πολύ!!!

Επιμέλεια συνέντευξης: Ευγενία Τσαπουρνιά

20161114_13142920161114_13203120161114_13203720161114_13203820161114_132100_Richtone(HDR)20161114_132105_Richtone(HDR)

Top