Καραμουσλή Γεωργία, Β2
Βία ονομάζεται η χρήση σωματικής, πνευματικής, πολιτικής, κοινωνικής ή οικονομικής δύναμης με σκοπό τον εξαναγκασμό ατόμων ή ομάδων σε ενέργειες που δεν εγκρίνουν. Κύριο στοιχείο της είναι η επιθετικότητα, ένα εγγενές χαρακτηριστικό που, σύμφωνα με τους ειδικούς, εξασφαλίζει στον άνθρωπο τη δύναμη για επιβίωση.
Εδώ και καιρό τα πιο δημοφιλή αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, πλήττονται από εκδηλώσεις βίας. Ρίψεις αντικειμένων, αιματηρές συγκρούσεις, αλλά και υλικές καταστροφές μετατρέπουν τους αγωνιστικούς χώρους από χώρους παρακολούθησης και ψυχαγωγίας σε πεδία μάχης.
Μία από τις βασικότερες αιτίες της μετατροπής αυτής είναι ότι ο αθλητισμός έχει γίνει πεδίο σύγκρουσης μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Τα περισσότερα αθλητικά σωματεία έχουν μετατραπεί σε επιχειρήσεις, που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, προκειμένου να αποκομίσουν κέρδη. Έπειτα, όταν αυτά διακυβεύονται, φανατίζουν και εξωθούν σε πράξεις βίας τους φίλους του σωματείου, με πρόσχημα διεκδικήσεις αθλητικού χαρακτήρα.
Σημαντικό αίτιο αποτελεί και το γεγονός ότι στις μέρες μας οι θρησκείες και οι κοσμοθεωρίες δε συγκινούν πια τα πλήθη όσο στο παρελθόν. Δηλαδή, οι αθλητικές ομάδες λειτουργούν ως υποκατάστατα της θρησκείας, του πατριωτισμού και της πολιτικής ιδεολογίας για τους οπαδούς τους, οι οποίοι τις υπερασπίζονται ακόμη και με τη βία.
Επίσης, στον χώρο του αθλητισμού αντικατοπτρίζονται σοβαρά κοινωνικά προβλήματα της εποχής. Η ανεργία, η κοινωνική ανισότητα, η αδιαφορία του κράτους για τα προβλήματα του πολίτη και τα συναισθήματα απελπισίας που προκαλούν ευθύνονται, ως ένα βαθμό, για τα βίαια ξεσπάσματα των νέων κυρίως οπαδών των αθλητικών σωματείων.
Η βία στο χώρο του αθλητισμού μπορεί και πρέπει να περιοριστεί αρχικά, με την βοήθεια της παιδείας αλλά και με τον καθοριστικό ρόλο της πολιτείας.
Η βία, με όποια μορφή κι αν εκδηλώνεται, πηγάζει από τις αδυναμίες της κοινωνικής οργάνωσης. Αν θέλουμε, επομένως, να την περιορίσουμε οφείλουμε να προχωρήσουμε σε ριζοσπαστικές αλλαγές.
