Η αγάπη είναι ένα από τα δυνατότερα αισθήματα που μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος. Όμως στη θεολογία έχει διαφορετική σημασία. Αγάπη όπως αναφέρει και ο σοφός Αγιορείτης Γέροντος , σημαίνει η θυσία του εαυτού μας. Δηλαδή η θυσία που κάνουν μερικοί άνθρωποι για να φτάσουν όσο γίνεται πιο κοντά στον Θεό, να κερδίσουν την άφεση των αμαρτιών τους και μια αιώνια ζωή κοντά στον Κύριο. Οι πρώτοι χριστιανοί έδειχναν την αγάπη που ένιωθαν ο ένας για τον άλλον με τα κοινά δείπνα  (Αγάπες) και ότι μοιραζόντουσαν τα πάντα και δεν υπήρχε η έννοια «Δικό μου, Δικό σου» (Κοινοκτημοσύνη).

Ως αγάπη ορίζουμε την αγάπη μας για τον θεό και τον συνάνθρωπό μας. Μέχρι να την “συναντήσουμε” οι άνθρωποι που εμείς αγαπάμε ή αυτοί που αγαπάνε εμάς είναι γενναιόδωροι και καλοσυνάτοι απέναντι μας ή μείς απέναντι σε αυτούς. Με την αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει τον θάνατο που είναι ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου, το μίσος, την κακία των άλλων, τις θλίψεις και γενικά τις δυσκολίες της ζωής. Γιατί ξέρει το καταφύγιο του, την αγκαλιά του Θεού. Δεν απελπίζεται ποτέ! Η αγάπη προς τον Θεό του δίνει δύναμη να συνεχίσει την ζωή του, παρά τις οποίες δυσκολίες και βάσανα. Η αγάπη είναι απόδειξη της γνήσιας μαθητείας στον Χριστό. Η αγάπη διώχνει τον φόβο.

Συμπερασματικά, η αγάπη είναι η μεγαλύτερη αρετή και ευλογία και ως πράξη, μας ανοίγει την πύλη του Παραδείσου και μας χαρίζει μια θέση κοντά στον Θεό.

Αμάντα Ασλάναι