Λογοτεχνία 2020-2021

Η ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ

   Αγαπητό μου ημερολόγιο,

 Μία μέρα ακόμη έφτασε στο τέλος της. Απόψε ο άνδρας μου γύρισε και πάλι μεθυσμένος. Με έφαγε με την γκρίνια του και την μουρμούρα του. Τα πράγματα έχουν αρχίσει να γίνονται πολύ δύσκολα και τα οικονομικά μας κάθε μέρα χειροτερεύουν. Νιώθω τόση θλίψη, τόση απογοήτευση…

Την μηχανή μου, την έδωσα για κάτι ψίχουλα, μιας και δεν προλαβαίνω πια να ράψω. Τα μωρά κλαίνε και τα πιο μεγάλα γκρινιάζουν, αφού δεν χορταίνουν ούτε φαΐ, ούτε ζεστασιά. Ακόμα και το ψωμί δεν είναι πάντα στο τραπέζι…

Δεν με φτάνουν όλα αυτά, έχω και τον κουμπάρο στο κεφάλι μου! Όλο επισκέψεις και δώρα και δεν μπορώ να καταλάβω τι ζητά από μένα. Μάλλον καταλαβαίνω και στεναχωριέμαι που δεν βρίσκω το θάρρος να τον ξαποστείλω. Μέχρι και η γειτονιά με κατηγορεί και μιλά πίσω από την πλάτη μου. Όσο για τον Μανόλη… να μην τα σκέφτομαι και αυτά! Τα έμπλεξε με την πρώην , μέχρι που με έδειρε κιόλας και πήγε να μείνει μαζί της, ο αχαΐρευτος! Πλέον έμεινα μόνη με τέσσερα παιδιά, μιας και το πέμπτο το πήρε κοντά Του ο Θεός. Δεν έχουμε μήτε να φάμε, μήτε να ζεσταθούμε, μήτε να ντυθούμε. Ως κι η αγαπημένη μου μηχανή, λείπει…

ΜΟΣΧΩ ΒΟΥΤΣΙΝΟΥ Α1

Top