Πολεμικό Ρεπορτάζ

Πολεμικό Ρεπορτάζ

 

Ως σημερινοί δημοσιογράφοι να παρουσιάσετε τα γεγονότα εκείνα που διαδραματίστηκαν κατά την περίοδο την εμφύλιας διαμάχης.

     Πράξεις βαρβαρότητας υπήρχαν πάντα σε βαθμό που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι διαχρονικό χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας. Λυπηρό αλλά, δυστυχώς, αληθινό και αναπόφευκτο. Αυτό φαίνεται από το βάθος τον χρόνων. Συγκεκριμένα, πολύ καλό παράδειγμα είναι, όταν στον 5ο αιώνα ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δημοκρατικών και των ολιγαρχικών. Για να είμαστε ακριβείς τα γεγονότα είχαν ως εξής: οι Πελοποννήσιοι απέδρασαν γρήγορα και χωρίς να τραβήξουν προσοχή. Οι Κερκυραίοι προσπάθησαν να σωθούν και να αμυνθούν καταλλήλως. Οι δημοκρατικοί όμως δεν το επέτρεψαν αυτό… Άρχισαν να σφάζουν όποιον αντίπαλό τους συναντούσαν χωρίς να δείχνουν έλεος. Έσφαξαν τους πάντες και γέμισαν τα κεφάλια των ζωντανών με παράνοια… Σε τέτοιο βαθμό που οι ικέτες άρχισαν να σφάζουν ο ένας τον άλλον, στον χώρο του ιερού. Μερικοί ακόμη αυτοκτόνησαν. Όσοι επέζησαν, δεν το έκαναν για πολύ, αφού οι Κερκυραίοι δεν σταμάτησαν μέχρι να σιγουρευτούν ότι όλοι ήταν νεκροί. Υποστήριζαν ότι το έκαναν για να μην είναι υπό απειλή το δημοκρατικό πολίτευμα αλλά στην πραγματικότητα το έκαναν για προσωπικές «βεντέτες», προσωπικές συγκρούσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν ή απλές αντιπάθειες, χρέη που δεν είχαν εξοφληθεί ποτέ. Αυτοί ήταν οι πραγματικοί λόγοι για τον θάνατο αμέτρητων ανθρώπων. Έγιναν πολλά φρικτά πράγματα, όπως σε κάθε πόλεμο. Το χειρότερο όμως είναι ότι πατεράδες σκότωναν τα ίδια τους τα παιδιά, ικέτες σκοτώθηκαν μπροστά από τους ναούς, ενώ άλλοι χτίστηκαν μέσα στο ιερό του Διονύσου όπου τους άφησαν να πεθάνουν… Χίλιες φρικτές μορφές είχε ο θάνατος… Δεν υπήρχε έλεος, δεν υπήρχε λογική.

-Χριστιάνα Αδαμοπούλου-

Ως σημερινοί δημοσιογράφοι να παρουσιάσετε τα γεγονότα εκείνα που διαδραματίστηκαν κατά την περίοδο την εμφύλιας διαμάχης.

Ως δημοσιογράφος και με βάση το θέμα το οποίο συζητιέται αρκετά σχετικά με τον εμφύλιο πόλεμο θα ήθελα να αναλύσω στην αναφορά μου τα συνταραχτικά γεγονότα τα οποία διηγήθηκε ο Θουκυδίδης για τον Εμφύλιο πόλεμο .

Αρχικά ο πόλεμος, ήταν ο πρώτος χρονολογικά εμφύλιος κατά τον οποίο δημιουργήθηκαν μεγάλες καταστροφές , διωγμοί και αρκετές συγκρούσεις ανάμεσα στις αντίπαλες παρατάξεις. Τα γεγονότα που ακολούθησαν ήταν τραγικά και τελείως συνταραχτικά. Οι Πελοποννήσιοι έφυγαν μόνοι τους μέσα στην νύχτα για να μην  γίνουν αντιληπτοί προς τους Κερκυραίους και τους Αθηναίους. Όταν όμως μαθεύτηκε πως εκείνοι έφυγαν κρυφά, οι Κερκυραίοι έβαλαν τους Μεσσήνιους οι οποίοι βρίσκονταν έκτοτε έξω από τα τείχη, να επιτεθούν στους αντιπάλους τους και να σκοτώνουν οποιονδήποτε βρεθεί στον δρόμο τους. Όπως βλέπουμε και από το συγκεκριμένο γεγονός οι συνέπειες και οι τιμωρίες ήταν βάρβαρες.

Στη συνέχεια κατέφυγαν ως ικέτες στον ναό της Ήρας όπου, εκεί δεν μπορούσε να τους πειράξει κανένας και κατάφεραν να πείσουν κάποιους ολιγαρχικούς να πάρουν το μέρος τους. Στο τέλος κάποιοι το πήραν πιο σοβαρά και άρχισαν  να σκοτώνονται μεταξύ τους. Όλο αυτό  κράτησε 7 μέρες και Η δικαιολογία των Κερκυραίων ήταν ότι σκότωναν τους ολιγαρχικούς με αποτέλεσμα να καταλύσουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Η πίκρα και η ένταση συνεχίστηκε όταν ακόμα και οι ίδιοι οι πατεράδες σκότωναν τα παιδία τους.

Συμπεραίνοντας από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως Η κατάσταση πήγαινε από τα κακό στο χειρότερο αφού αυτός ο πόλεμος τους προκάλεσε αρκετό κακό και έσπειρε την απόλυτη διχόνοια όχι μόνο ανάμεσα στα κράτη αλλά και στις ίδιες τις οικογένειες.

Πολεμικό Ρεπορτάζ

    Ένας πόλεμος δεν μπορεί να αφήσει αναλλοίωτες τις δύο παρατάξεις του. Μέσα από

έναν πόλεμο αποκτά κανείς τη σκληρότητα η οποία απαιτείται ώστε να καταφέρει μία

ανθρώπινη ψυχή να αντέξει όλες αυτές τις αισχρότητες και τις βαρβαρότητες που επιφέρει

η κάθε του σύγκρουση. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η εμφανέστατη αλλαγή στάσης των

δημοκρατικών σε αυτή την εμφύλια διαμάχη ενάντια στους ολιγαρχικούς, οι οποίοι, ενώ

αρχικά τους βλέπουμε να υποστηρίζουν τη δημοκρατία, πράττουν εντελώς αντίθετα από τις

αρχές της.

   Οι πράξεις τους ήταν απάνθρωπες και θηριώδεις χωρίς ίχνος πολιτικής και θρησκευτικής

ηθικής. Δεν σεβάστηκαν τα Ιερά των θεών τους, ούτε καν τον σημαντικό για την εποχή αυτή

θεσμό της ικεσίας. Μέσα από αυτές τους τις πράξεις οι δημοκρατικοί αποκάλυψαν την

ψυχική τους αναλγησία καθώς φάνηκαν να σκοτώνουν αλόγιστα και με μανία τους

αντιπάλους τους ακόμα και αν αυτοί είχαν καταφύγει ως ικέτες σε κάποιον από τους ναούς.

Αυτή τους η αντιμετώπιση φανερώνει την ακόρεστη δίψα τους για εκδίκηση καθώς και την

άκριτη, βάναυση και ακραία συμπεριφορά τους, η οποία έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση

με το ήθος και τις αξίες της δημοκρατίας που υποδεικνύουν σεβασμό στον συνάνθρωπο και

ανθρωπιά στους εχθρούς.

   Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως δεδομένη αυτή την αντιμετώπιση

των δημοκρατικών και να πούμε πως όποτε προέχει η επιβίωση κάθε άνθρωπος αντιδρά

εγκαταλείποντας φίλους και συμμάχους. Έτσι και εκείνοι απαρνήθηκαν κάθε ανθρωπιά

χαρακτηριζόμενοι από πολλούς ανήθικοι, ανέντιμοι και διπρόσωποι.

Δέσποινα Κατσιμοίρ

    Ένας πόλεμος δεν μπορεί να αφήσει αναλλοίωτες τις δύο παρατάξεις του. Μέσα από

έναν πόλεμο αποκτά κανείς τη σκληρότητα η οποία απαιτείται ώστε να καταφέρει μία

ανθρώπινη ψυχή να αντέξει όλες αυτές τις αισχρότητες και τις βαρβαρότητες που επιφέρει

η κάθε του σύγκρουση. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η εμφανέστατη αλλαγή στάσης των

δημοκρατικών σε αυτή την εμφύλια διαμάχη ενάντια στους ολιγαρχικούς, οι οποίοι, ενώ

αρχικά τους βλέπουμε να υποστηρίζουν τη δημοκρατία, πράττουν εντελώς αντίθετα από τις

αρχές της.

   Οι πράξεις τους ήταν απάνθρωπες και θηριώδεις χωρίς ίχνος πολιτικής και θρησκευτικής

ηθικής. Δεν σεβάστηκαν τα Ιερά των θεών τους, ούτε καν τον σημαντικό για την εποχή αυτή

θεσμό της ικεσίας. Μέσα από αυτές τους τις πράξεις οι δημοκρατικοί αποκάλυψαν την

ψυχική τους αναλγησία καθώς φάνηκαν να σκοτώνουν αλόγιστα και με μανία τους

αντιπάλους τους ακόμα και αν αυτοί είχαν καταφύγει ως ικέτες σε κάποιον από τους ναούς.

Αυτή τους η αντιμετώπιση φανερώνει την ακόρεστη δίψα τους για εκδίκηση καθώς και την

άκριτη, βάναυση και ακραία συμπεριφορά τους, η οποία έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση

με το ήθος και τις αξίες της δημοκρατίας που υποδεικνύουν σεβασμό στον συνάνθρωπο και

ανθρωπιά στους εχθρούς.

   Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως δεδομένη αυτή την αντιμετώπιση

των δημοκρατικών και να πούμε πως όποτε προέχει η επιβίωση κάθε άνθρωπος αντιδρά

εγκαταλείποντας φίλους και συμμάχους. Έτσι και εκείνοι απαρνήθηκαν κάθε ανθρωπιά

χαρακτηριζόμενοι από πολλούς ανήθικοι, ανέντιμοι και διπρόσωποι.

Δέσποινα Κατσιμοίρ

    Ένας πόλεμος δεν μπορεί να αφήσει αναλλοίωτες τις δύο παρατάξεις του. Μέσα από έναν πόλεμο αποκτά κανείς τη σκληρότητα η οποία απαιτείται ώστε να καταφέρει μία ανθρώπινη ψυχή να αντέξει όλες αυτές τις αισχρότητες και τις βαρβαρότητες που επιφέρει η κάθε του σύγκρουση. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η εμφανέστατη αλλαγή στάσης των δημοκρατικών σε αυτή την εμφύλια διαμάχη ενάντια στους ολιγαρχικούς, οι οποίοι, ενώ αρχικά τους βλέπουμε να υποστηρίζουν τη δημοκρατία, πράττουν εντελώς αντίθετα από τις αρχές της.

   Οι πράξεις τους ήταν απάνθρωπες και θηριώδεις χωρίς ίχνος πολιτικής και θρησκευτικής ηθικής. Δεν σεβάστηκαν τα Ιερά των θεών τους, ούτε καν τον σημαντικό για την εποχή αυτή θεσμό της ικεσίας. Μέσα από αυτές τους τις πράξεις οι δημοκρατικοί αποκάλυψαν την ψυχική τους αναλγησία καθώς φάνηκαν να σκοτώνουν αλόγιστα και με μανία τους αντιπάλους τους ακόμα και αν αυτοί είχαν καταφύγει ως ικέτες σε κάποιον από τους ναούς. Αυτή τους η αντιμετώπιση φανερώνει την ακόρεστη δίψα τους για εκδίκηση καθώς και την άκριτη, βάναυση και ακραία συμπεριφορά τους, η οποία έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση με το ήθος και τις αξίες της δημοκρατίας που υποδεικνύουν σεβασμό στον συνάνθρωπο και ανθρωπιά στους εχθρούς.

   Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως δεδομένη αυτή την αντιμετώπιση των δημοκρατικών και να πούμε πως όποτε προέχει η επιβίωση κάθε άνθρωπος αντιδρά εγκαταλείποντας φίλους και συμμάχους. Έτσι και εκείνοι απαρνήθηκαν κάθε ανθρωπιά χαρακτηριζόμενοι από πολλούς ανήθικοι, ανέντιμοι και διπρόσωποι.

                                                                                Δέσποινα Κατσιμοίρη

Πολεμικό Ρεπορτάζ

   Καλησπέρα σας! Στο σημερινό δελτίο, θα θυμηθούμε τα γεγονότα που συνέβησαν στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ δημοκρατικών και ολιγαρχικών, όπως τα αφηγείται ο Θουκυδίδης.

   Πρόκειται για μια τραγική ιστορία… Οι δημοκρατικοί σφάζουν όσους αντιπάλους βρήκαν στο νησί, ακόμα και εκείνους που είχαν επιβιβαστεί στα καράβια, αφού τους εξανάγκασαν να αποβιβαστούν. Δεν δίστασαν να μπουν και στον ναό της Ήρας όπου και εκεί καταδίκασαν πενήντα ολιγαρχικούς σε θάνατο. Δεν σεβάστηκαν ούτε τον ιερό χώρο ούτε τα ιερά πρόσωπα. Οι ικέτες πάνω στην απελπισία τους άρχισαν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον μέσα στον περίβολο του ναού. Συνέβησαν φρικαλέα γεγονότα… Κάποιοι από τους ικέτες, βρισκόμενοι σε αδιέξοδο, έδωσαν πικρό τέλος στη ζωή τους εφόσον επέλεξαν την λύση της αυτοκτονίας. Οι απάνθρωποι και δόλιοι δημοκρατικοί σκότωσαν και άλλους εχθρούς μέσα στο ναό. Οι ακρότητές τους είναι αμέτρητες με αποκορύφωμα το γεγονός πως έχτισαν ολιγαρχικούς μέσα στο ιερό του Διονύσου οι οποίοι άφησαν την τελευταία τους πνοή εκεί. Πατέρας έφτασε σε σημείο να σκοτώσει το ίδιο του το παιδί.

 Συνέβησαν ωμότητες και καταστάσεις πέρα από τα όρια του ανθρώπινου νου, που αποδεικνύουν τη βαρβαρότητα των δημοκρατικών απέναντι στους ολιγαρχικούς. Δείχνουν επίσης βιαιότητα, εκδικητικότητα και ζωώδη μανία, πράγματα που δεν που δεν συνάδουν με το ήθος της δημοκρατίας που υποτίθεται ότι πρέσβευαν.

Οι δημοκρατικοί είναι ασυνείδητοι, αγνώμονες και αχόρταγα ζώα που σκόρπισαν τον θάνατο.

  

                                                Μοσχούλα Βουτσίνου

Ως σημερινός δημοσιογράφος να παρουσιάσεται τα γεγονότα εκείνα που διαδραματίστηκαν την περίοδο της εμφύλιας διαμάχης

Πολλά έγιναν εκείνη την ημέρα. Οι Πελοποννήσιοι έφυγαν κρυφά νύχτα για να μην τους καταλάβουν οι Κερκυραίοι και οι Αθηναίοι.Όταν οι Κερκυραίοι έμαθαν πως οι Πελοποννήσιοι έφυγαν και ο Αθηναϊκός στόλος επιστρέφει, έβαλαν κρυφά τους Μεσσήνιους που ήταν μέχρι τότε έξω απο τα τείχη. Τότε έδωσαν εντολή ο στόλος να πάει στο Υλαικό λιμάνι και άρχισαν να σφάζουν όποιους αντίπαλους έβρισκαν μπροστά τους. Και έσφαξαν όσους μπήκαν και στο πλοίο. Ακόμα πήγαν και στο ναό της Ήρας, έπεισαν μερικούς ολιγαρχικούς να πάρουν μέρος σε δίκη και τους καταδίκασαν όλους σε θάνατο. Οι περισσότεροι από τους ικέτες, που έβλεπαν τι γινόταν, άρχισαν πανικόβλητοι να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Κάποιοι κρεμάστηκαν από δέντρα και άλλοι αυτοκτόνησαν με άλλους τρόπους. Αυτό κράτησε για 7 ημέρες και πολλοί Κερκυραίοι δημοκρατικοί  έλεγαν πως σκοτώνουν τους ολιγαρχικούς, επειδή ήθελαν να καταλύσουν το δημοκρατικό πολίτευμα, αν και πολλοί σκοτώθηκαν από προσωπικά μίση ή επειδή είχαν δανείσει χρήματα. Οι δεύτεροι σκοτώθηκαν απο τους οφειλέτες τους. Τέλος πατέρες σκότωσαν τους γιούς τους και άλλους τους έχτισαν μέσα στο ιερό του Διονύσου και τους άφησαν να πεθάνουν εκεί μέσα .

                                                             ~Γεωργία Αποστολοπούλου

Top