Ιωάννης Κονδυλάκης, Ο πατούχας.

Αντί για όνομα… παρατσούκλι

Είναι γεγονός ότι συχνά οι νέοι αναφέρονται στους κοντινούς τους φίλους ή γνωστούς με παρατσούκλια, θέλοντας να τους περιγελάσουν. Όπως λοιπόν και ο Μανόλης, έτσι και πολλοί από εμάς δέχονται καθημερινά άσχημα σχόλια και κριτική για την εμφάνιση ή την προσωπικότητα τους.
Γενικά τα παρατσούκλια μπορούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα οικειότητας και ένα μυστικό κώδικα επικοινωνίας ανάμεσα στις παρέες συνομήλικων. Πολλές φορές, ενώ παρατηρούμε συζητήσεις μεταξύ φίλων δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε σε ποιο άτομο αναφέρονται. Άλλες πάλι κάνοντας πλάκα δίνουν ο ένας στον άλλο ονόματα που, αν και σε μας φαίνονται εντελώς αλλόκοτα, για εκείνους έχουν μεγάλη σημασία. Έτσι δημιουργείται ένα αίσθημα ευθυμίας σε ανθρώπους που ανήκουν στον ίδιο στενό κύκλο και περιέργειας σε όσους βρίσκονται έξω από αυτόν.
Παρόλα αυτά δεν χρησιμοποιούν όλα τα άτομα τα διάφορα προσωνύμια καλοπροαίρετα. Στην πλειοψηφία τους τα παρατσούκλια εστιάζουν στα αρνητικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ή της εμφάνισης κάποιου. Επιπροσθέτως, αρκετά συχνά διαδίδονται με σκοπό να προσβάλλουν ή να κοροϊδέψουν αυτόν στον οποίο αναφέρονται, με αποτέλεσμα και εκείνος να νιώθει θυμό, λύπη ή ντροπή. Συνεπώς, πριν αποδώσουμε έναν χαρακτηρισμό, ανεξαρτήτως της προδιάθεσης μας, οφείλουμε να αναλογιστούμε την επίδραση που αυτός θα έχει στους άλλους. Καλό θα ήταν να μάθουμε να διακρίνουμε τα όρια μεταξύ του χιούμορ και της προσβολής.
Καταλήγοντας, συμπεραίνουμε ότι η χρήση προσωνυμίων είναι επιτρεπτή ανάμεσα σε άτομα που έχουν αναπτύξει στενούς δεσμούς, μόνο αν αφορούν τα ίδια. Όταν αρχίσουν να επεκτείνονται και σε άλλους είναι λογικό να προκαλούν διενέξεις και παρεξηγήσεις, για αυτό χρειάζεται να αποφεύγονται.

Θεοδώρα Αθανασιάδη