Σύμφωνα με τον Καντ, η έννοια της ‘αρχής” με εκείνης της “πηγής” της γνώσης είναι δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες. Από την μία, αρχή της γνώσης αποτελούν τα αντικείμενα που ερεθίζουν τις αισθήσεις μας και οξύνουν την κριτική σκέψη για να μπορεί να τις συνδέσει ή να τις χωρίσει για να φτιαχτεί η εμπειρία. Από την άλλη πλευρά, θεωρεί ότι μέσα από τις εμπειρίες το άτομο δημιουργεί βασικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις για την ζωή. Τέλος κατά τον Καντ, η υπερβατολογική γνώση κατέχει ένα σημαντικό ρόλο για την κατανόηση της πραγματικότητας αφού κυρίως αφορά τον τρόπο γνώσεων των αντικειμένων, εφόσον αυτές πρόκειται να είναι priori δυνατές.Η λογική μας μπορεί να μας πληροφορήσει μόνο για τον φαινομενικό κόσμο.  Καντιανά η γνώση είναι η πολύπλευρη θέαση της αλήθειας μέσα από όλους τους δυνατούς τρόπους αλλά και τους υπεραισθητούς. Άρα το «πράγμα καθ’ εαυτό», όπως είναι πραγματικά δηλαδή, είναι πολύ πλουσιότερο, βαθύτερο και πληρέστερο από οποιαδήποτε συγκεκριμένη φαινομενική αναπαράσταση του.

Άντζελα Νταούτι