«Τα αδειανά χέρια»

«Κοίταξε Θεέ μου, τήρησα το νόμο σου, δεν έκανα τίποτα κακό, τα χέρια μου είναι καθαρά»

«Ασφαλώς» απάντησε ο καλός Θεός, αλλά «είναι αδειανά»

                                                                                                Ραούλ Φαλλερώ

Γιατί ο Θεός έδωσε αυτή την απάντηση; Και τι εννοεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος όσον αφορά στις κακές πράξεις;

     Μπορεί, όντως, να λέει την αλήθεια ότι δηλαδή δεν έπραξε τίποτα κακό ούτε συμπεριφέρθηκε άσχημα, έδειξε, όμως, αγάπη στον συνάνθρωπό του; Έδειξε την ανθρώπινη πλευρά σε όποιον το είχε πραγματικά ανάγκη;

    Η αλληλεγγύη και η συμπόνια για τον συνάνθρωπο καθίστανται απαραίτητα χαρακτηριστικά για να βοηθήσουμε όποιον μας έχει ανάγκη και να αποτελέσουν με αυτόν τον τρόπο κριτήριο ορθών πράξεων, ανιδιοτελούς αγάπης και μέριμνας. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου είναι η εικόνα του Θεού, του δικού μας Θεού. Πιστεύουμε πολύ και αγαπάμε πολύ αλλά μόνον αυτό δεν αρκεί. Εάν δεν αποδείξουμε την αγάπη για το διπλανό μας με έργα, τότε αυτόματα η αγάπη μετατρέπεται σε κενή και ψεύτικη. Το ίδιο ισχύει και με το ζήτημα της πίστης, η οποία με την έλλειψη των πράξεων καθίσταται ανούσια και νεκρή. Η αγάπη σημαίνει δράση, αφοσίωση και πάνω απ’ όλα έργα!! Η παροχή βοήθειας απέναντι σε έναν άρρωστο, φυλακισμένο, γυμνό αναζωπυρώνει το αίσθημα αυτό.

     Οφείλουμε, ως κοινωνικά και συμπονετικά όντα, που είμαστε από τη φύση μας, εάν θέλουμε να κερδίσουμε τον Παράδεισο μας, να μετατρέψουμε τη ζωή του συνανθρώπου μας σε Παράδεισο.

                                                                                                                                Δήμητρα Ελέζι